Woensdag 2 februari
Vandaag begonnen met het onderzoek bij de Schuur. Een hele leuke mix spelers, van jong en ouder, vrouwen en jonge mannen. Marieke, Marijke, Mike en Patricia en Cornee. Spannende combinatie.
Ik wil op zoek naar ‘een theatervorm die niet-verhalend, grillig, fragmentarisch, esthetisch en echt is’ met een mix van beweging, spel en tekst, muziek en beeld. Met acteurs die dichtbij zichzelf spelen, mede-maker zijn in het proces.
De eerste repetitie. Waar te beginnen?
Eerst trainen. Trainen van de manier van spelen die ik wens te zien. Dus de hele dag is gewijd aan hoe je als acteur op een natuurlijke manier aanwezigheid bent op het podium. Wat is ‘natuurlijk’?
Gestart met een zogenaamde foolscircle. Als het gaat over aanwezigheid moet alles er mogen zijn. Dus de eerste vraag was wat is er nu, op dit moment? Wat speelt zich af in je lijf, in je hoofd, in je emoties. Dit is een training in het waarnemen en delen van gewaarwordingen maar ook de oefening in speler zijn als je aan het woord bent en publiek als je luistert.
We zijn gaan bewegen, improviseren, op elkaar reageren, elkaar leren kennen. Veel heel veel met muziek gewerkt. In het lijf komen, uit het hoofd, hier-en-nu zijn.
Vervolgens heb ik de spelers laten zoeken naar hun eigen zero, hun neutraal, die nooit helemaal neutraal is, maar zo neutraal mogelijk. Ik heb ze stil laten staan voor publiek, naar elkaar laten kijken en proberen de vraag te beantwoorden ‘wanneer ben je als acteur jezelf? Wanneer ben je kwetsbaar aanwezig?’ Het was grappig, ontwapenend, ontroerend af en toe en fascinerend.
Vanuit de zero gewerkt met stil spel, minimaal subtiel stil spel. Geweldig om weer te zien dat zo weinig zoveel vertelt.
Als laatste gebrainstormd over het begrip vergankelijkheid. Als een ware facilitator bloemassociaties laten maken, belangrijke woorden op post-its laten zetten en daarin patronen proberen te ontdekken.
En dan nu alles laten bezinken en zoeken naar de volgende stap.
Wat is mijn onderzoeksvraag ook al weer? Hoe geven we betekenis aan onze ervaringen als niets blijvend is. Wat is de waarde van vasthouden of loslaten?
Ik voel dat ik mijn vraag concreter moet maken, maar in welke richting weet ik nog niet. Goed, ik ga er maar een paar nachtjes over slapen.
Nu alweer zin in volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten