Het is een uitdaging om te verwoorden wat ik aan het doen ben....

9 maart 2011

Vanmiddag om 16.30 is de openbare repetitie. Nelleke, Patrick en Corien van de Schuur blijken ons publiek te zijn. Hoewel slechts een paar mensen, toch spannend. Want wat gaan we laten zien?

Los van de presentatie vanmiddag geexperimenteerd met manieren van ontmoeten en afscheid nemen, vastpakken/vasthouden en loslaten. Mooi materiaal. Hier zouden eventueel bewegingspatronen van gemaakt kunnen worden.

Maar waar plaats ik dit in het geheel? Het is een onderdeel van mijn onderzoek maar … past het nog? Heb ik niet al genoeg materiaal?

Goed, de presentatie…. Ik heb besloten om losse elementen al improviserend te componeren op de vloer. Het voelt als schilderen, een beetje rood naast een zwart vlak, een klodder geel over de helft van het zwarte vlak, alles wegvagen met een saus van wit, opnieuw dat zwarte vlak maken.

Als voorbereiding heb ik de spelers afzonderlijk en in duo opdrachten gegeven: cornee maakt een solo, een ritueel rondom ‘de laatste x met…’, afscheid van een betekenisvol object. Marijke en mike vertellen ieder een verhaal, maar weven dat al vertellend door elkaar heen. Ik ben benieuwd naar hoe lichte en zware inhoud naast en door elkaar klinkt. Marieke en patricia zetten een verhaal over afscheid van een overledene in beeld/beweging. Welke stadia maak je door bij dit afscheid? Hoe die stadia te abstraheren en tot een esssentie te brengen?

N., P. en C. zien uiteindelijk een improvisatie waarin de spelers improviseren met bovenstaande elementen binnen het kader van het wachten, ik improviseer met gebruik van muziek en zoek naar het juiste moment om de beelden van de dvd van de spelende kinderen in het geheel te voegen. Kortom, we spelen met het materiaal.

Zelf ben ik geïntrigeerd door wat er uit komt, de sfeer die ik zoek wordt in grove lijnen zichtbaar. En de spelers laten zich moedig op plekken neer zetten waar ze nog niet eerder zijn geweest, ze proberen uit en blijven overeind.

Na afloop een gesprek over de relatie tussen vorm en inhoud, over mijn precieze onderzoeksvraag, over noodzaak en over de code die ik wil neerzetten. Een voorbode voor de presentatie van 16 april. Het is een uitdaging om te verwoorden wat ik aan het doen ben, met name omdat ik heel intuïtief werk en nu word ik gedwongen helder te zijn en inzichtelijk te maken wat het publiek ziet, hoe het tot stand gekomen is.

Met name de vraag over de relatie tussen vorm en inhoud houdt me bezig. Ik kan niet exact zeggen wat ik naar wat vertaal, ik kan wel aangeven wat mijn gedachtegoed is en me afvragen op welke manier daar sporen van terug te vinden zijn in wat er op de vloer zichtbaar wordt. Die sporen zijn voor mij genoeg, maar misschien voor een publiek niet. We zullen zien….